"Oυλαλούμ..." - Γιάννης Σκαρίμπας

Ήταν σα να σε πρόσμενα Κερά
απόψε που δεν έπνεε όξω ανάσα,
κι έλεγα: Θάρθει απόψε απ' τα νερά
κι από τα δάσα.

Θάρθει, αφού φλετράει μου η ψυχή,
αφού σπαρά το μάτι μου σαν ψάρι
και θα μυρίζει φώτα και βροχή
και νειο φεγγάρι...

Και να, το κάθισμά σου σιγυρνώ,
στολνώ την κάμαρά μου αγριομέντα,
και να, μαζί σου κιόλας αρχινώ
χρυσή κουβέντα:

...Πως – νά, θα μείνει ο κόσμος με το "μ π α"

που μ' έλεγε τρελόν πως είχες γίνει
καπνός και - τάχας - σύγνεφα θαμπά
προς τη Σελήνη...............................................     

Νύχτωσε και δε φάνηκες εσύ·

κίνησα να σε βρω στο δρόμο - ωιμένα -
μα σκούνταφτες (όπου εσκούνταφτα) χρυσή
κι εσύ με μένα.

Τόσο πολύ μ' αγάπησες Κερά,
που άκουγα διπλά τα βήματά μου!
Πάταγα γω - στραβός - μεσ' τα νερά;
κι εσύ κοντά μου...

 Το ποίημα δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1938 στα "Νεοελληνικά Γράμματα" με τίτλο "Lacrimae hominis".

Το φθινόπωρο του 1979 ο Νικόλας Άσιμος κυκλοφορεί την Παράνομη κασέτα No.000002 με τίτλο: "Είμαι παλιάνθρωπος". Ένα από τα 8 τραγούδια της κασέτας είναι και το "Ουλαλούμ..." του Σκαρίμπα, μελοποιημένο από τον ίδιο τον τραγουδοποιό. 

 Ο Άσιμος συμπεριέλαβε το τραγούδι και στην τελευταία του (1987)Παράνομη κασέτα No.000008. Το περίφημο πλέον τραγούδι βρισκόταν και στο δίσκο που κυκλοφόρησε το 1989 (μετά το θάνατο του Άσιμου) και είχε τίτλο "Το φανάρι του Διογένη". Και τα 9 τραγούδια του δίσκου είχαν ηχογραφηθεί στην Παράνομη κασέτα Νο.000008. 

 Τέλος, το "Ουλαλούμ" συναντάται στην ελληνική δισκογραφία σε ακόμη μια εκτέλεση, αυτή τη φορά ερμηνευμένο από το Βασίλη Παπακωνσταντίνου, καθώς το 1997 ο τελευταίος συμπεριέλαβε το τραγούδι στο δίσκο του με τίτλο "Πες μου ένα ψέμα ν' αποκοιμηθώ".

Στη Μ.