Στίχοι, Μουσική: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Τραγούδι: Μελίνα Κανά
Δίσκος: "Της αγάπης Γερακάρης"
Της νύχτας η ακταιωρός τους πλάνητες μαζεύει,
με χάδια τους χαζεύει, με χίλια ξωτικά
Ξεχύνεται απ΄ τ΄ αμπάρια της κρασί βαλσαμωμένο,
κόκκινο, κεντημένο με σταυροβελονιά
Όσοι σέρνονται τις νύχτες
πέφτουνε σε μαύρες τρύπες
Ρίξε το σπίρτο μέσα σου, ρίξε το παραμύθι
να ζοριστούν τα στήθη και να `ρθουν πιο κοντά
Στους άλλους πάντα δίνουμε ό,τι μας περισσεύει
μα η μέθη δυσκολεύει θαρρώ τα πράγματα
Όσοι σέρνονται τις νύχτες
πέφτουνε σε μαύρες τρύπες
Στη μέση η Φιλίποβνα και γύρω οδαλίσκες
ακόμα δε συνήλθες άσωτε υιέ
Από παντού ακούγονται ζουρνάδες και νταούλια:
παρακαλάς την πούλια να ψήσει έναν καφέ
Όσοι σέρνονται τις νύχτες
πέφτουνε σε μαύρες τρύπες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου